De Goddeloze,
Ja, ook ik was ooit een van hen, een Goddeloze.
De goddeloze woorden stroomde rijkelijk uit mijn mond, ik werd erom veracht maar het was mijn manier van rebels zijn. Terwijl ik tegelijkertijd probeerde God te zijn en mijn medemensen probeerde te helpen en mezelf voorbij te rennen.
Een duale wereld was ik wel, altijd geweest.
Want toen in de kindertijd mijn demonen mij nachtelijk belaagde, had ik tegelijkertijd net zoveel lichtvolle ervaringen.
Ik dacht dat ik een goed mens was, maar onbewuste traumatische angsten hadden meer de leiding dan mijn “goedheid”. Ik leerde vanuit mijn familie ook wel een beetje slecht gedrag aan, dit leerde mij goedkeuring voor dit gedrag. En nee, ik praat niets goed.
De Goddeloze, iemand die over de rug van anderen zelf beter probeert te worden, is niet de enige die Goddeloos is. Ook zij die de macht en gaves misbruikt voor zichzelf (hoewel dat niet altijd geheel mogelijk is als de gaves een zuiver verkregen goed zijn), die mensen misleid met verhalen die niet kloppen. Maar ook is het redelijk Goddeloos als je zoals ik in mijn naïeve tijd in het sjamanisme jezelf boven anderen laat verheffen (ja, ook al is het een illusie) en je dan vervolgens expert gaat noemen. Terwijl jij jezelf aan de andere kant staat en beweerd dat jij jezelf hebt gevonden en de formule hebt, terwijl jij in werkelijkheid jezelf voorliegt. Het is niet altijd waar wat men beweerd, men kan de grootste innerlijke problemen hebben en zeggen dat ze zichzelf hebben gevonden. Er zijn maar weinig mensen die de spirituele reis naar verlichting daadwerkelijk hebben gehaald, de meeste mensen begrijpen niet wat ervoor nodig is. 75% zijn leugenaars. Ook ik behoorde tot deze groep, ik ben er niet trots op. De meeste hebben dit niet eens door en verbeteren zichzelf niet.
Spiritualiteit uitsluitend voor zakken vullen, is niet oke. Maar we moeten onszelf ook onderhouden, maar laat dan in ieder geval het verhaal wat je aan jezelf verteld vanuit oprechtheid zijn. Hoewel je dit vaak niet bewust bent, zeg ik toch. Jij eerst, jouw heling eerst, jouw innerlijke reis gaat voor die voor een ander. Omdat jij er niet alleen beter van wordt in je werk, mocht je toch door willen gaan. Jezelf niet meer achterstellen (ofwel anderen eerst ipv jezelf), maakt dat je nog veel betere en mooiere en krachtigere resultaten in je werk terugziet zonder zelf nog vermoeidheid te ervaren na sessies bijvoorbeeld. Je kunt je energie veel beter beheersen en mensen hebben minder tot geen invloed meer op je gevoel.
Het goddeloze zit hem in het onbewuste onbekwame deel, want deze is niet bewust van de ware diepere zielwaarheid en kopieert slechts van anderen, kopieert methode, kopieert het verhaal en het verkooppraatje. Niets is authentiek.
Ik kwam hier te laat achter en besloot me terug te trekken.
Daarnaast, de Goddeloze woorden, mijn zwaktebod.
Wat je zegt en denkt, verspreid je, vermenigvuldigd zich. De weerstanden die ik in mijn leven kreeg waren ook niet van gisteren. Ik liep niet alleen tegen de wind in, maar liet Gods oordeel over mij vallen. Waarom ik zo’n lange donkere zielnacht moest ervaren? Ja, dat is mij algeheel duidelijk. Ik had mezelf vervloekt, maar niet alleen mezelf, soms ook anderen. Ik was altijd aan het vechten en mijn eigen muren op aan het trekken omdat ik elke kleine aanspraak zag als een aanval, zelfs als het dat niet was.
Ik had me op school leren verdedigen tegen de grootste popie jopie make up dametjes, ik heb geleerd dat ik niemand kon vertrouwen. Als iemand mij duidelijk zat op te fokken met een of ander denigrerend verhaal, opmerking op een denigrerende toon werd ik boos, heel boos. En dat gebeurde vaak. Op de manege ben ik zelfs in elkaar geschopt door een meid die beweerde dat ik iets had gedaan, waar men allang al oke mee was en zij gebruikte het als excuus om mij in elkaar te schoppen. Ik ben nog heel lang bang voor haar geweest, toch bleef ik naar de manege komen elke dag weer opnieuw.
Ze heeft nooit haar excuses aangeboden, zelfs niet toen ik haar na veel jaren weer eens zag. Ik verwachtte dit logischerwijs terug. Maar ik heb ook moeten leren dat niet iedereen zoals mij is en niet iedereen de bereidheid heeft om dingen recht te trekken in zijn leven. Een gemiste kans.
Door al deze gebeurtenissen was ik nog verder van mezelf afgeraakt, toen ik de spirituele wereld in kwam rollen had ik geen idee waar ik in terecht gekomen was. Mijn eerste ervaringen waren namelijk heel positief, tot de negatieve tot mijn bewustzijn kwamen.
Ik begrijp nu dat ik eigenlijk mijn eigen vloek ben geweest, jaren na dato.
Ik begrijp elke dag weer beter hoezeer je een creator bent van je eigen leven en hoe je ten goede of ten negatieve je ervaringen beïnvloed. Steeds duidelijker wordt het hoezeer ik mijn eigen leven gecreëerd heb en wat deze zelfvervloeking tot gevolg had. Namelijk dat dezelfde mensen die je ooit eerder troffen (in andere incarnaties) jouw spiegel zijn. Ervaring na ervaring ging bij mij over deze mensen in de afgelopen jaren, zelfs hoe ik mensen mij liet leven, liet beoordelen.
Een bepaalde groep van hen zag mijn zuiverheid onder de rotzooi, deze zijn nog in mijn kringen, andere kon ik beter laten gaan omdat er nog steeds misbruik van mijn energie werd gebruikt. En nog ben ik op mijn hoede, grenzen stellen is nodig om de weg vrij te maken naar dat volledig zuivere pad.
Mijn goddeloze woorden waren niet alleen onbewust om mensen af te stoten, maar ik begin nu steeds duidelijker het contrast te voelen tussen die versie van mij en zij die het licht verkoos boven deze goddeloze daden.
Daarnaast had ik simpelweg niet het bewustzijn dat ik misschien mijn eigen kansen daarmee ook wel weggooide naar een mooier leven.
Ik heb een tijdlang in de illusie geleefd dat zowel mijn tweelingziel als mijn gave waren afgenomen, daarnaast werd mij de indruk gegeven dat ik mijn versterkende helderziende gaven (van uitsluitend binnenin, ook naar buiten mijn ogen energie zien) soort van kreeg omdat ik sjamaan werd.
Ik wilde die extra gave eigenlijk niet, omdat hoe meer ik zie, hoe banger ik s'nachts werd. En zonder op deze manier te “zien” voelde en zag ik al genoeg.
Maar als kind was deze gave er ook, maar door de angst weggedrukt. Ik herinner me een moment dat ik zei dat ik graag energie wilde zien buiten mijn ogen. Maar al deze gedachten en het maakt echt niet uit wat ik voor gedachte uitspreek, worden werkelijkheid. Ik hoef er geen greintje moeite voor te doen.
Een heel grappig voorbeeld is toch wel dat ik eind vorig jaar van de postcodeloterij twee cadeaubonnen voor verse producten in de brievenbus kreeg. Vorig jaar (2023 dus eigenlijk) was deze vooral ook geldig voor groente in de supermarkt, wat erg fijn was. Ik keek op de lijst en ik zag vooral bakkerijen staan, nu eet ik niet zoveel brood en zeker geen taart, dus ja wat moet ik ermee? Dacht ik. Doe dan een cadeaubon voor bakkerijen apart!
Logischer dan toch?
En zo geschiedde, twee maanden later of zo was er weer een cadeaubon ronde van de postcodeloterij. Dus ik zeg; Zeker weer zo’n vers bon? Nee, een bakkersbon!
Uitsluitend geldig bij bakkerijen. Ik moest best wel een beetje lachen, ik was het allang al weer vergeten en het werd gewoon letterlijk gedaan!
En zo heb ik heel vaak dit soort gekkigheid. Maar mensen zijn dit vaak niet bewust, maar dit is precies hoe we manifesteren. Zo, maar ook als we bang zijn ergens voor en dat passeert onze gedachten, als we het daadkrachtig menen, dus ook die angst. Wordt het werkelijkheid.
Woorden, in negatieve zin ook. Ik wist dit altijd wel maar ik dacht dat ik de effecten nooit echt merkte. Maar dat heb ik dubbel en dwars onbewust dus wel degelijk over me heen gehad. Net zoals mijn eigen wantrouwen in mensen, mensen wantrouwde in ruil daarvoor mij. Zo moeilijk is dit niet terug te beredeneren. Vaak heb ik het gevoel gehad dat ik mensen voor de gek hield, alsof ik niet was wie ik aan de buitenwereld liet zien. Nu weet ik dat ik mezelf voor de gek liep te houden.
Je gaat houden van het goddelijke in jezelf, zodra je weet wie God is. En nee ik bekeer niemand, ook al ben ik mij bewust van deze woorden.
In diepere ontwaking worden we steeds meer gewaar hoe Gods wegen werken en hoe we Zijn wil vervullen. Zijn wil betekend namelijk dat jij gelukkig bent, niet doet alsof of jezelf daarin voorliegt. Als we kunnen uitlijnen en afstemmen met het hogere bewustzijn dan komen we steeds dichterbij onze eigen natuurlijke frequentie (432 hertz). Zolang we deze ervaring niet bewust kunnen ervaren zullen we blijven rennen in een ratrace, als een kip zonder kop andere mensen pleasen en dingen belangrijk vinden die onze eigen energie en eigenheid volledig ondermijnen. Geloof me, ik was daar ook.
Het is niet Gods wil dat er bepaalde mensen in ons leven blijven die ons alleen maar ondermijnen, pijn doen en onszelf volledig wegcijferen. Hij toont ons dit slechts om te tonen waar we onszelf ondermijnen, onszelf niet liefhebben en onze eigen energie en flow weigeren te volgen. En hoe langer wij dit weigeren, hoe zwaarder ons pad wordt. Niet alleen maar op aards niveau in dingen die tegenvallen, vooral emotioneel zal het zich uiten in diepe ongelukkige gevoelens en het gevoel niet op de plek te zijn. Daarnaast kan je de pijn ervaren als zeer harde pijn in je hart en gehele romp, soms ook verdoving. Deze zielenpijnen zijn serieus een symptoom van zelfontkenning.
En we kunnen niet eeuwig weg blijven lopen van ons ware gevoel, het is jezelf verloochenen en hoe meer je dit doet hoe meer pijn, ziekte, kwalen en ellende. Gods wil is dat we hem horen, gaan luisteren en naar ons hart gaan luisteren. Dit is waar ware ontwaking over gaat, hoe je de God in jezelf, het licht in jezelf keer op keer voorliegt. De signalen niet wil zien. Hoe langer hoe pijnlijker en hoe moeilijker om eruit te komen.
Soms moeten we in een diepe goot belanden voor we gaan luisteren, dit kan letterlijk de goot zijn maar ook emotioneel volledig gedraineerd worden voor je gevoel.
Alleen heling is niet genoeg meer, je moet zelf erkennen waar je tegen je ziel in loopt en dat is niet in een paar dagen of paar weken hersteld. Het is een lange weg, maar een wet van oorzaak en gevolg en dan de consequenties onder ogen zien en de verantwoordelijkheid nemen voor je gedane keuzes in het verleden. En nu anders kiezen.
Arme keuzes leiden tot een arm bestaan, onvervuld, doelloos misschien zelfs. Jezelf niet meer voelen en volledig de weg kwijt zijn in waar je nu daadwerkelijk voor leeft.
Het duurde een tijdje voor ik doorhad dat ik als allereerste wens ooit aan mezelf uitgesproken had dat ik; ‘Harmonie en eenheid bereiken met mezelf, in verlichting’ als doel stelde. Ik was vijftien, misschien zestien en voelde dat dat mijn weg zou zijn. Het ging nooit over paarden, wat ik dacht. Vanuit mijn ego bewijsdrift was dat altijd mijn doel, nu begrijp ik dat ik het eerste doel aan het vervullen ben. Het ging nooit om geld verkrijgen voor die doelen, wat ik naarstig altijd maar bleef proberen. Ik merk dat ik nu steeds minder wil, ik heb teveel spullen, dat wil ik niet meer. Ik heb een huisje en een tuin, waar ik mij thuis voel. Mijn eerste tuin, echte tuin, was mijn wens en die is uitgekomen en ik kan het helemaal maken zoals ik wil. Maar eigenlijk wil ik nog liever helemaal niks meer hebben, een camper en lekker buiten in de natuur leven. Geen verplichtingen aan iemand of een instantie, niet meer vastzitten aan het systeem en gewoon echt volledig vrij zijn. Ik ben nu ook vrij, in mijn geest, mijn doel is min of meer al bereikt. Ik wil geen duizenden verplichtingen, ik wil het ook nooit meer druk hebben. Ik grapte toen ik stopte met de 1 op 1 healingen dat ik vervroegd met pensioen ging. Het werk met paarden is ook prachtig en altijd mijn passie geweest, maar ik weet ook wat er allemaal voor extra werk bij komt kijken, en welke zorgen je hebt en al je geld er naartoe gaat, plus al je tijd. Zeker als er wel eens iets is en op vakantie durf je dan bijna nooit meer, want paarden doen ook behoorlijk idiote dingen soms. Dat kan je niet altijd aan een ander over laten. Dus ja nee, vrijheid verkies ik nu boven al die zorgen. Ik zal er allicht nog heel goed in worden ooit, in de nieuwe tijd. Maar nu op dit moment is mijn rust mij meer waard.
De meest rijke keuze die ik heb gemaakt op dit moment is ervoor te kiezen mij niet langer te laten verleiden tot activiteiten die buiten mezelf liggen. Naar veel evenementen gaan bijvoorbeeld, hartstikke leuk maar ik prefereer liever mijn eigen energie, lekker thuis. Voor het eerst heb ik een thuis waar ik echt thuis wil zijn. Zonder het gevoel te willen vluchten van een buurt, buren of andere mensen die vervelend zijn. Dit thuisgevoel helpt tevens met nog dieper thuiskomen in mezelf, de laatste pijnlagen weg te werken van alle arme keuzes in het verleden en andere incarnaties.
Sinds ik weet dat de tweelingziel eigenlijk een (in mijn geval) eerdere incarnatie is, valt alles op de plek ook qua energie en de lessen die er wel of niet geleerd zijn. Ik begrijp het opeens.
Ik begrijp waarom de demonen mij als kind al om de oren vlogen en ik begrijp ook dat er dingen zijn in de arme keuzes van het verleden, die ik deed omdat ik gewoon echt niet bewust was wat er was. En ik val hem daarmee absoluut niet aan, ik realiseer me slechts waarom hij doet wat hij doet. Omdat ik (en hij is ik) precies zo reageert op alles als ik. Rare zin maar ‘truly the truth’.
Ik heb mezelf zo misleid dat ik door de wezens van de duisternis mij niet anders kon dan laten verleiden tot meer arme keuzes.
Rijke keuzes zijn mijn nieuwe doel, ik stel bij alles wat ik wil eerst de vraag of het echt overeenstemt met wie ik nu ben. Ik heb al veel afgestript en kan goed voelen wat in deze tunnel naar meer licht nog voedt en wat niet en dan blijven er maar een paar dingen over eigenlijk. Gevolg hiervan? Nog meer innerlijke rust, minder zelfontkenning en veel meer tevredenheid. Verlichting heeft niets te maken met een constante euforie, welnee. Het is niet heel positief en niet heel negatief, het is alles ervaren in het niets en andersom. Neutraal, geen vorm, geen doel, gewoon ‘ZIJN”. God is ZIJN en niets meer en niets minder. Jezelf ZIJN.
Om het Goddeloze terug te pakken in dit verhaal, “NIET ZIJN” dus bijvoorbeeld alleen maar doen, stress, onrust en alles doen om de leegte in je leven zo snel mogelijk te vullen is geen ZIJN.
Goddeloos is zij die niet luistert en tegen Gods wil in loopt en hoe harder ze loopt hoe meer ze van zichzelf verliest.
Mijn lessen waren hard, want ook ik rende van hort naar her. Ik heb het moeten bekopen met een burn-out, door me rug gaan en nog een burn-out.
Luisteren deed ik niet en ik maakte mijn eigen leven tot een hel, niet bewust van wat ik deed. Maar echt niet, ondanks dat ik al jong spiritueel was en anders naar de wereld keek. Keek de wereld terug met veel venijnigheid hoe hard ik ook voor de wereld rende, nooit was goed ooit goed genoeg. En dat nooit goed genoeg gold zowel voor mezelf als de omgeving die mij dat terug gaf. Ik had serieus op een bepaald punt als doel om zoals iedereen huisje, boompje, beestje en een goede baan (die ik zou verkrijgen door een goede studie) gewoon gelukkig zijn.(Mijn eerdere uitspraak de vergetelheid in geraakt) Maar dat liep anders en mocht gelukkig niet zo zijn. Ik kwam mijn tweelingziel tegen en mocht ervaren dat mijn leven wel over de kop moest gaan, want ik moest wakker gaan worden. En nu ben ik wakker, maar ik wordt met de dag nog veel wakkerder dan ik al was sinds ik weer vol voor dat pad gekozen heb. Dit pad afwijzen, wat gelijk staat aan tegen Gods wil ingaan, bracht me meer vervloeking dan ik ooit iemand zou toewensen. Door hem onbewust af te wijzen (wat ik echt niet doorhad, ik dacht gewoon dat het nooit de bedoeling kon zijn vanwege zijn leeftijd al dat eromheen, ondanks ik in mijn allereerste healingen iets heel anders en onbevattelijks had gezien) heb ik mezelf en mijn hele leven en hele eigen ZIJN afgewezen. Want zoals ik net zei, hij is ik. En ik ben nu pas bewust, na zeven jaar echt naar de klote te gaan, wat dat betekend. Het is jezelf ontkennen en die consequentie is net zo venijnig als de slang die in zijn eigen staart bijt, de wetten van karma.
Ik wilde in alle zwaarte zelfs stoppen met spiritueel werk, nu snap ik dat ik het gewoon naar een andere vorm mag buigen, mezelf ook op een ander niveau mag neerzetten. En een goede spirituele leraar doet niet aan verafgoding van zichzelf of anderen. Dus ik moest dit wel onder ogen komen, de woorden, mijn eigen “spell” was mijn valkuil geworden. Ik werd zelf een goddeloze en moest maar zien wie ik daadwerkelijk ben.
En nog steeds mag ik hier dieper en dieper in gaan zakken want nog steeds is er een deel want zichzelf wil verafgoden en zichzelf soms voor de leeuwen gooit. En nee, dat is niet makkelijk. We kunnen dit niet meer.(Ja, we)
Het licht laat mij nu langzaam aan meer en meer ervaren van mijn eigen Goddelijke licht. Ik begrijp en zie opeens hoezeer als wij gewoon in onze natuurlijke staat zijn dingen vanzelf wel op ons toekomen. Als we weer herinneren wie we zijn kan niemand buiten ons nog ooit manipuleren, controleren of tegen ons liegen. Omdat we niet meer tegen onszelf liegen gaan we zien waar anderen nog wel in deze modus zitten. We gaan bij anderen zien en herkennen wat we onszelf ooit aangedaan hebben. We gaan na een tijdje ook niet meer reageren op de pijn en boosheid van een ander, omdat we zien waar het bij ze vandaan komt. We gaan zien wat het doet onder de oppervlakte en we besluiten simpelweg hun onbewuste gedrag niet langer te voeden. We besluiten uit liefde voor onszelf te kiezen, omdat de ander niet langer bij ons kan komen en ons anders alleen maar pijn bezorgt. Pijn waar we zelf klaar mee zijn, waar we geen projectie meer van willen op onszelf. Ja, soms ook onze tweelingziel. Maar zodra wij realiseren dat wij hen zelf zijn, kunnen we dit oplossen door te kijken waar wij zelf nog dergelijk gedrag vertonen. En dat valt niet echt mee, je moet soms heel diep graven, hoewel de engelen ons voldoende informatie geven als we opletten.
Toxische mensen leren ons de les wie wij niet zijn en waar we ons eigen leven dienen terug te pakken, voor onze eigen rust moeten kiezen en voor heling.
Niets is wat het lijkt, waar de goddeloze sluiers onze blik beperken. Waar wij toegestaan hebben een filter te hebben op de realiteit. Dat filter kan slechts wegvallen wanneer wij voor volledige verantwoordelijkheid en bewustzijn kiezen. Bewustzijn redt ons uit situaties die niet meer gelden, over datum zijn en betekenen dat we onszelf op deze manier met goddeloze energie blijven verdoven en verblinden. Ze zeggen weleens dat liefde blind maakt, maar slechts de goddeloze maakt je blind voor waar je je eigen leven vergooit.
Het goddelijke geeft helderheid, geen verwarring. Het goddelijke geeft lucht en ruimte en absolute vrijheid, het goddeloze zet ons vast in een gouden kooi, wat we denken wat we willen. Wat we denken dat geluk is, niet wat het daadwerkelijk is.
Waar geluk zit hem niet in de materie, de materie kan meehelpen zoals een fijn thuis. Maar geluk zit hem in de innerlijke rust, vreugde van diep binnenuit en ware zorgeloosheid.
Ware zorgeloosheid is slechts mogelijk wanneer we in staat zijn alles los te laten wat ons op aarde bind. Hechting aan spullen of mensen maakt ons slechts ongelukkig en geeft ons onnodig veel pijn en zorgen. Daarentegen het onthechten, wat onderdeel is van ware spirituele leer, boeddhisme bijvoorbeeld, Zen boeddhisme et cetera leert ons allemaal hetzelfde. Namelijk alles los te laten wat we denken dat belangrijk is. En dat wordt lastig als mensen je binden, situaties je binden en dingen als werk je bind. Vrijheid is alles, niets moeten. Alleen wat jij wil, in je hart.
De ziel weet altijd heel erg goed wat het wil, maar we kunnen niet altijd meer goed afstemmen op haar stille fluisteringen. Juist deze stille woorden, gevoelens die voor de meeste mensen niet eens bewust voelbaar zijn, ligt de ware sleutel tot ons geluk.
En terwijl ik dit typ wordt ik steeds bewuster waar ik zelf deze afgoderij op me afgeroepen heb en kan ik het ook opruimen verder. Dankjewel voor dat dan maar weer.
Ik moest vannacht deze tekst schrijven en weet nu op welk vlak ik weer even mijn energie mag schoonmaken verder. Ik hoop dat ondanks de lengte van deze tekst, je er een heleboel nuttige informatie uit hebt kunnen halen.
Kiezen voor het goddelijke en lichtende pad is niet alleen maar symbool voor een beter leven, het volgen van de spirituele leer op juiste wijze, het niets hoeven, de overgave en jezelf volledig deze vrijheid te gunnen brengt enorm veel rust met zich mee. Uiteraard praat ik over innerlijke vrijheid, uiterlijke vrijheid is daarin een eenvoudig gevolg. Met de rust en liefde in het hart en de ziel die iedereen naarstig zoekt.
De enige weg is naar binnen, je donkerte erkennen voor wat het is, zien voor wat het is en je energie vrijmaken en dan absoluut kiezen voor rijkdom, innerlijke rijkdom.
Zij het licht in jou, dat ontstoken mag worden.
Liefs Nuria
Mijn boek: Van heling naar hereniging
