De spirituele wereld is tegenwoordig een wildgroei van vele methodes die we "nodig" zouden hebben om een betere versie van onszelf te worden. Van gelukzoekers naar spirituele methodes, van ayahuasca tot microdosing. Van yoga naar wandeltherapie en van hypnose naar healingen, tapmethodes, noem het allemaal maar op. Op facebook wordt druk geadverteerd en vele zetten zichzelf in de kijker. Ik heb voldoende pleidooi gehouden over eventuele gevolgen in het blog over wat er zoal mis kan gaan in reguliere healingen. Daar wil ik het dan ook vandaag niet over hebben, maar wel over de bron van deze wildgroei, namelijk de mensen die deze innerlijke onrust ervaren en op zoek naar een quick fiks, daarnaast allemaal manieren zoeken om zichzelf te fiksen. Maar waar ligt dit fundament precies in?
Ik kom zelf als ervaringsdeskundige uit de bus van zowel de healingen die mis kunnen gaan, alswel degene die zichzelf probeert te fiksen. Daarom neem ik je graag mee hierin.
Ik ben niet goed genoeg.
Het eerste fundament van dit stukje ligt altijd onuitgezonderd in het geloof en de diepe overtuiging dat je niet goed genoeg zou zijn. Dit kan beginnen in een stukje trauma, afwijzing als kind door een van je ouders of door beide ouders.
Terwijl ik dit zeg ben je al direct geneigd om te vragen: "Maar hoe los ik dat dan op?' Dat klopt, je kunt ervoor kiezen om je zelfheling hier heel bewust aandacht op te richten. En daar is ook helemaal niets mis mee. Meer is mis met de grondvraag waarom je alles wat je tegenkomt in jezelf wil healen? (en nogmaals ik zeg ook niet dat dit een verkeerde keuze is, integendeel).
Stel jezelf nu op dit moment liever de vraag: Waarom voel ik me zo?
Als tweelingzielen fiksen we ook heel wat af;
We willen het liefste iedereen helpen die pijn lijdt en vergeten daarbij ook meestal onszelf. En als we dan wel met onszelf bezig zijn storten we ons veelal weer op de diepe zelfreflectie, wat bij veel innerlijke pijn goed is en nodig is.
We zien alles, alle patronen, tekorten, pijn, emoties, onverwerkte zaken, karma enzovoorts, toch mogen we leren om te beginnen de lessen van anderen ook echt bij anderen te laten. Het redderssyndroom wordt dit ook wel genoemd, zelfs als er niemand gered hoeft te worden. We doen hierin ook al gauw een vertaalslag weer terug naar onszelf en gaan onszelf "redden" uit pijn, veelal. We willen ons weer happy voelen dus daar begint de zoektocht naar geluk en heelheid.
Maar we slaan daar meestal heel ver in door, we proberen dan van alles. Je kunt dit zien als een innerlijke sparteling, een innerlijk gevecht om vooral juist niet die diepte aan te gaan, we missen vaak juist de essentie omdat ons fundament van de reden waarom wij die healing doen, vaak een reden is die buiten ons zelf ligt. We verwachten een resultaat in de fysieke wereld, zoals dat je met je tweelingziel fysiek samenkomt, of dat je voldoende geld hebt om te doen waar je van droomt. Dat kan inderdaad een resultaat zijn, maar dat is niet waar deze innerlijke reis over gaat. Het begint allemaal aan de andere kant van deze angst/pijn.
Maar wist je dat: Als jij alles aan jezelf wilt fiksen wat "niet goed genoeg is" (dus een streven naar perfectie) een signaal naar je ziel is waarin je feitelijk zegt: Ik mag er niet zijn.
Je wijst jezelf dus af! en je bevestigd dus weer: Ik ben niet goed genoeg.
Hierdoor hou je ongewild het trauma in stand, waar je dus juist vanaf wilt.
Ik was me dit dus ook helemaal niet bewust!
Een periode van enorme groei en heling, bracht mij tot de "niet heling", hoe gek dat ook mag klinken.
Sinds ik mijn tweelingziel leerde kennen ben ik al aan het healen geweest, eerst was het gewoon een intuitief gevoel, later heeft me dit enorme problematiek en juist nog ergere trauma problematiek opgeleverd.
Iets wat ik echt niemand toewens echter!
De laatste periode na de laatste egodood, kwam meermaals het inzicht dat ik moest stoppen met bepaalde handelingen naar mezelf, waaronder deze driftige healing drang. We zijn inmiddels negen jaar verder waarvan acht jaar hels is geweest, helse pijnen vanwege dus die eerdere keuzes. Nu moest ik wel helen om mezelf weer op de rit te krijgen, maar dan op een zuivere manier.
Echter kwam ik op een punt dat ik inzag: Het mag mijn leven niet meer in beslag nemen!
Ik was obsessief, dwangmatig, omdat ik de diepe pijn alleen maar wilde bestrijden, maar ik vocht zo ontzettend met mezelf, zoals eigenlijk mijn hele leven al het geval was.
Het fundament waarop de meeste mensen healing aangaan, is precies dit gevecht met het zelf.
We hopen dat op een dag dit gevecht eindigd, we hopen dat we iets zullen vinden wat alles in een vingerknip verhelpen gaat. Maar helaas, dat kan niet!
Zonder innerlijke diepgang in jezelf, reflectie, kan je er nooit uit!
Begin eerst met maar eens te erkennen dat je met jezelf aan het vechten bent en de antwoorden boven alles, zeker niet buiten jezelf liggen. Niemand anders kan jou geven wat jij nodig hebt om te zien, mensen kunnen je de weg wijzen, een duwtje geven, maar je moet echt zelf diep naar binnen gaan en stoppen met het weglopen van je pijn. Daar en alleen daar is de ingang naar een fijner leven voor jezelf.
Als je echt wilt helen en jezelf wilt vinden, sluit jezelf op in je eigen huis.
En neem de tijd om te voelen, te mediteren en heel goed te erkennen wat er allemaal in gebeurd. Pak wat geleide meditaties en ga gewoon voelen!
Als je wat technieken kent, gebruik deze dan en doe je ding, met jezelf.
Als je moet huilen, schreeuwen, boos wilt worden, doe dat dan in een veilige omgeving, ergens alleen waar niemand je stoort, in bed, onder de douche.
Het gaat erom dat je je periodes af kunt zonderen en alleen met jezelf kunt zijn zodat je ten diepste kunt voelen wat je voelt. Want dat is alles waar het om gaat, en laat dan ook echt toe dat je het allemaal voelt.
Hoe fiksen we het stoppen met fiksen?
Je voelt je waarschijnlijk niet zo lekker omdat je in een ontwakingsproces zit, anders kom je niet op deze website uit. Wordt je bewust van het feit dat je door een innerlijke transformatie gaat, dat ten eerste.
De uitspraak: Je bent al heel, is gebaseerd op het bewustzijn dat jouw ziel allang heel is en er niks mis met je is. Laat dit eerst eens heel diep in je bewustzijn doordringen. De woorden alleen, zijn vaak leeg. Ga maar ervaren dat je al heel bent.
Veel mensen gebruiken dit ook als excuus voor armzalig gedrag, dit is echter niet hoe je dit dient te gebruiken!
Hoger bewustzijn
Wanneer je eindelijk de diepte in durft te gaan met je zelf (down the rabbit hole, wordt het ook wel genoemd), dan zal je ook steeds zuiverder worden en ontwaken in overeenstemming met je hogere bewustzijn.
Dit is tevens wat ik uitlijning noem, deze uitlijning is uitlijning met het goddelijke wat gelijk staat aan je eigen zielenergie. We keren daarheen terug door alle laagjes conditioneringen en ego patronen af te leggen, ook wel verlichting genoemd. Het is allemaal een andere benaming voor dezelfde ervaring.
Zodra we weer kunnen uitlijnen, zal je merken dat alle trucjes niet meer nodig zijn. Je kunt gewoon jezelf zijn, je zult ervaren: 'Ik ben goed genoeg, ik ben het waard'. Zonder dat dit nog voelt als een leugen naar jezelf.
Vaak door trauma kunnen we niet in ons lichaam gronden.
Daardoor schieten we alle kanten op, en dit is wat er met mij aan de hand was. Mijn basis fundament was weggeslagen en daardoor zocht ik op alle mogelijke manieren een weg uit de pijn. (En ja er was ook wel meer aan de hand dan alleen dat.)
In mijn boek omschrijf ik dit fenomeen ook al en daar heb ik het over dat we niet graag in ons lichaam zijn. De reden dat we dit vaak (onbewust) doen is omdat we de pijn niet willen ervaren die we daar eigenlijk hebben. Dus blijven we een beetje angstvallig boven onszelf hangen. We hebben dus in de aarding geen contact met onszelf, door angst en pijn.
In deze ruimte hoopt zich dan ook vaak heel veel ongewenste negatieve energie op die aan is gaan haken op al deze angsten.
Nu heb ik ondervonden dat als we gronden in onszelf, (wat ook een proces op zich is) dat we eigenlijk weer volledig in ons lichaam kunnen gaan landen. En als we gronden, gaat de uitlijning ook ineens vanzelf en we hoeven geen greintje moeite meer te doen, niet meer te vechten. We gaan van onveiligheid naar veiligheid in onszelf, daardoor staan we onszelf ook weer toe om echt onszelf te zijn.
Dit was voor mij een giga eye-opener!
Uitlijnen en gronden zijn de basiselementen tot het terugvinden van jezelf, van daaruit wordt elke vorm van onveiligheid en trauma bijna als vanzelf opgelost.
Normaliter werken we alleen met hoge frequenties, maar onze frequentie wordt alleen maar zuiverder en lichter, juist als we de aarde in onszelf weer kunnen omarmen!
Want je hoeft niks te fiksen! Je bent al goed genoeg wie je bent, in deze energie ga je dat dan ook daadwerkelijk ervaren!
"Een bloem is toch ook gewoon wat hij is? die gaat toch ook niet de kleur van de bladeren veranderen?
Zo is het met jou ook!"
En healing is natuurlijk helemaal oke om je trauma's op te lossen, want ook dat maakt je een beter mens. Maar sla hier niet in door, blijf bij jezelf.
En eigenlijk is er helemaal niets wat je niet ook zelf kan doen vanuit je eigen huis.
Heb hier nu echt moeite mee?
Dan begrijp ik dat volkomen, het is ook makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan je helpen van dit soort problemen af te komen, jezelf weer terug te vinden en weer happy in je leven te staan.
En nee, ik bedoel dit niet als verkooptruc zoals de meeste. Mijn inziens kan je dit pas aan anderen doorgeven nadat je zelf de dingen diepgaand heb doorleefd en doorvoelt.
Je kunt pas iemand helpen als je volledig belichaamd wat je verteld!
(Juist daar gaat zoveel mis!)
Meer informatie over eventuele sessies en contact vindt je hier:
https://www.nuriarosa.nl/privesessies-iet-healing/
Liefs Nuria
www.spiritueel-leven.nl
www.nuriarosa.nl
Links uit deze blog:
Over wat er zoal misgaat bij reguliere healingen
Gerelateerde links:
Reactie schrijven